Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa 11/2018, zeszyt 3

Okładka czasopisma

 

 

Po raz kolejny w grudniu ubiegłego roku ukazał się zeszyt

Krakowskich Studiów z Historii Państwa i Prawa (11/2018, zeszyt 3),

poświęcony zagadnieniom związanym z doktrynami polityczno-prawnymi, redagowany m.in. przez pracowników naszej Katedry:
dr hab. I. Barwicką-Tylek oraz dr A. Czarnecką.

W zeszycie znalazły się artykuły zarówno w języku polskim jak i angielskim, autorstwa pracowników naukowych związanych z ośrodkami w Toruniu, Płocku, Rzeszowie oraz Krakowie, w tym i pracowników naszej Katedry: dr hab. Iwony Barwickiej-Tylek, dr Anny Ceglarskiej oraz dr Agnieszki Czarneckiej.

 

Więcej informacji oraz teksty artykułów można odnaleźć na stronie czasopisma:

http://www.ejournals.eu/Krakowskie-Studia-z-Historii-Panstwa-i-Prawa/2018/Tom-11-Zeszyt-3-2018/

Przestrzenny wymiar prawa

red. Michał Dudek, Piotr Eckhardt, Marcin Wróbel

Okładka książki

grudniu 2018 r. nakładem krakowskiego wydawnictwa Nomos
ukazała się książka "Przestrzenny wymiar prawa" pod redakcją
dr Michała Dudka i Marcina Wróbla z Katedry Socjologii Prawa 
oraz Piotra Eckhardta, doktoranta Katedry Historii Doktryn 
Politycznych i Prawnych.

Pomysł na książkę zrodził się podczas Zjazdu Katedr Teorii i Filozofii Prawa we Wrocławiu w 2016 roku, gdzie z P. Eckhardt oraz M. Wróbel organizowali sesję na ten temat. Ostatecznie grono autorów okazało się szersze niż grono prelegentów na zjeździe, a monografię zbiorową zrecenzował pozytywnie prof. dr hab. Hubert Izdebski.

Początkowe rozdziały poruszają zagadnienia uniwersalne. W dalszej części książki autorzy podejmują rozważania nad przestrzennymi aspektami prawa obowiązującego poza Polską, odnosząc się do wielowymiarowości i nielinearności granic na przykładzie Palestyny oraz wydzielania w indyjskiej komunikacji zbiorowej miejsc dostępnych dla jednej płci. Końcowe rozdziały traktują o konkretnych zjawiskach i regulacjach w Polsce. Omawiają umiejscowienie ośrodków dla uchodźców, wytwarzanie przestrzeni i terytorium w społecznościach pasterskich, historyczny przykład przestrzennych implikacji wybranych regulacji Polski Ludowej oraz przestrzenne skutki zakazu handlu w niedziele. Analizy wymienionych zagadnień prezentują nowe możliwości badawcze wiążące się z byciem bardziej świadomym i wrażliwym na przestrzenne uwikłanie prawa.

"Przestrzenny wymiar prawa" jest pierwszą w Polsce pracą zbiorową poświęconą zagadnieniom związanym z geografią prawną. Autorzy łączą różne podejścia badawcze i zainteresowania oraz czerpią inspiracje i narzędzia analizy nie tylko z samej geografii prawnej, lecz także z innych dyscyplin oraz nurtów nauk społecznych i humanistyki traktujących o przestrzeni i miejscach.

(z opisu wydawcy)

Polityka i sprawiedliwość w Grecji przedsokratejskiej

Anna Ceglarska

Okładka książki

28 listopada 2018 r. nakładem wydawnictwa Wolters Kluwer ukazała się publikacja dr Anny Ceglarskiej pt.: "Polityka i Sprawiedliwość w Grecji przedsokratejskiej". Została ona wydana w ramach serii "Monografie", w twardej oprawie i liczy sobie 368 stron.

Książka ta jest pierwszą na polskim rynku publikacją opisującą idee polityki i sprawiedliwości w Grecji przedsokratejskiej, ze szczególnym naciskiem położonym na genezę i ewolucję pojęć związanych z państwem i prawem, a także początki kształtowania się ustroju mieszanego.

W książce zostały zanalizowane dzieła czterech greckich mędrców (a zarazem literatów) obrazujące proces rozwoju myśli polityczno-prawnej:

  • Iliada Odyseja Homera,
  • Prace i Dni oraz Theogonia Hezjoda,
  • poematy Solona,
  • Dzieje Herodota.
  •  

Uwzględnienie w publikacji wątków prawno-politycznych pojawiających się w czasach przedsokratejskich pozwoliło na szerszą refleksję dotyczącą współczesnych problemów, przede wszystkim na konieczność odejścia od pozytywistycznego formalizmu. Podkreślono, że sam podział kompetencji, niezależność instytucji oraz formalnie obowiązujące przepisy nie są jedynym wyznacznikiem istnienia państwa prawa ani trójpodziału władzy.

Monografia jest przeznaczona dla historyków doktryn politycznych i prawa, filozofów, socjologów prawa, filologów klasycznych. Może być także cenną pomocą dydaktyczną dla studentów prawa i administracji.

(z opisu wydawcy)

Obywatel - NIE idiota. Myślenie polityczne dla początkujących

Iwona Barwicka-Tylek

Okładka książki

 

24 listopada 2017 nakładem krakowskiego wydawnictwa JAK

ukazała się książka dr hab. Iwony Barwickiej-Tylek

pt.: "Obywatel - NIE idiota", stanowiąca pierwszy tom cyklu

"Myślenie polityczne dla początkujących". 

Ta książka to bardzo aktualna pomoc w rozeznaniu i przyjęciu własnej przemyślanej postawy wobec otaczającego nas natłoku przeróżnych opcji politycznych, z których każda usiłuje nas przekonać, że jest posiadaczem jedynej racji.
Na przykładzie doświadczeń starożytnych ateńskich demokratów, a także twórców rzymskiego prawa dowiadujemy się jak ważny w funkcjonowaniu państwa jest udział w nim każdego obywatela. Tego udziału nie warto i nie należy zaniedbywać i lekce sobie ważyć.

Autorka pobudza myślenie polityczne czytelnika, przekonując za Arystotelesem, że każdy człowiek jest „zwierzęciem politycznym” (zoon politicon), powinien więc posiadać własne przekonania i używać ich w życiu politycznym każdy człowiek jest zdolny i powinien posiadać własne przekonania. Myślenie, badanie, podawanie w wątpliwość, zadawanie pytań. Wszystko to się przydaje, aby nie zostać zmanipulowanym.


Tak swoje dzieło podsumowuje na okładce autorka: „W tej książce przekonuję, iż w towarzystwie życzliwych starożytnych przyjaciół doskonalić swe myślenie polityczne wcale nie jest trudno. Warto dać tę szansę sobie... i nam wszystkim. Obywateli potrzebujemy teraz bardziej niż kiedykolwiek. Idiotów? Tych zawsze mieliśmy pod dostatkiem”.

(opis wydawcy)

Prawda i sens. Dialektyka – marksizm – komunizm

Iwona Barwicka-Tylek

Okładka książki

 

 

Prawda i sens. Dialektyka – marksizm – komunizm

Iwona Barwicka-Tylek

W dzisiejszym dyskursie publicznym prawda uległa wręcz cudownemu rozmnożeniu. Każdy rości sobie pretensje do posiadania „swojej” prawdy i domaga się jej uznania (ang. recognition) przez innych. Tym bardziej warto przypominać o niebezpieczeństwach związanych z używaniem i nadużywaniem tego pojęcia. Prawda emancypuje i wyzwala, ale potrafi także niszczyć. Co gorsza, gdzie zbyt dużo prawdy, tam na ogół za mało sensu – a to sprawia, że i prawda sama w takich warunkach z czasem staje się zupełnie bezsensowna. 
O relacji między tymi dwiema ważnymi kategoriami epistemologicznymi, a właściwie o zgubnych skutkach zastępowania sensu prawdą traktuje niniejsza książka. Dlatego wierzę, że zawarte w niej rozważania mają uniwersalną wartość, nawet jeśli bezpośrednim przedmiotem badań są tu koncepcje uważane przez wielu za zamknięty rozdział historii.

(opis Autorki)

 

Książka dr hab. Iwony Barwickiej-Tylek pt. "Prawda i sens. Dialektyka– marksizm – komunizm" ukazała się w 2016 r. nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego

Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa 9/2016, zeszyt 2

Okładka czasopisma

 

Z przyjemnością informujemy, że jeden z tegorocznych numerów

Krakowskich Studiów z Historii Państwa i Prawa (9/2016, zeszyt 2)

został poświęcony zagadnieniom związanym z

historią doktryn politycznych i prawnych,

a w jego redakcji udział wzięły również dr I. Barwicka-Tylek 
oraz dr A. Czarnecka.

 

W zeszycie znalazły się także artykuły pracowników naszej Katedry 
(dr Iwony Barwickiej-Tylek dr Agnieszki Czarneckiej),
oraz doktorantów 
(mgr Anny Ceglarskiej i mgr Marcina Tomasiewicza).

 

 

 

Więcej informacji oraz teksty artykułów można odnaleźć na stronie czasopisma:

http://www.ejournals.eu/Krakowskie-Studia-z-Historii-Panstwa-i-Prawa/2016/Tom-9-Zeszyt-2-2016/

Słownik Historii Doktryn Politycznych, tom 6: T-Ż, z suplementem

Słownik Historii Doktryn Politycznych, red. M. Jaskólski, K. Chojnicka, Warszawa 2015.

Tom objęły hasła na litery T - Ż, oraz hasła, które z różnych względów nie znalazły się w poprzednich pięciu tomach wydawnictwa.

Pracę nad szóstym tomem słownika prowadził zespół specjalistów pod kierunkiem prof. Michała Jaskólskiego i prof. Krystyny Chojnickiej, a wśród autorów haseł, prócz wyżej wymienionych znaleźli się Iwona Barwicka-Tylek, Włodzimierz Bernacki, Anna Ceglarska, Anna Citkowska-Kimla, Agnieszka Czarnecka, Marcin Kaliński, Piotr Kimla, Marcin Lubertowicz, Jacek M. Majchrowski, Jacek Malczewski, Arkady Rzegocki, Mirosław Sadowski, Barbara Stoczewska, Michał Stryszyk, Bogdan Szlachta i Michał Śliwa.

***

Słownik historii doktryn politycznych jest flagowym projektem i swego rodzaju naukową „wizytówką" Katedry Historii Doktryn Politycznych i Prawnych. Stanowi on pierwsze tego rodzaju w polskiej literaturze naukowej - wyczerpujące, pogłębione i profesjonalne kompendium wiedzy z zakresu historii idei politycznych. W całościowy i systematyczny sposób prezentuje główne zagadnienia i najważniejsze postacie zachodniej myśli politycznej od czasów starożytnych po współczesność, bardzo szeroko uwzględniając tradycję polską.
 
Publikacja ma interdyscyplinarny charakter, łączący elementy z zakresu historii idei, nauk politycznych, prawoznawstwa i filozofii. Obejmuje około 1200 obszernych haseł, będących w istocie oryginalnym artykułami naukowymi zawierającymi autorską syntezę aktualnego stanu wiedzy i jego interpretrację, zaopatrzonymi w pokaźną bibliografię.
 
Projektem kierował prof. Michał Jaskólski wraz z prof. Krystyną Chojnicką, funkcję sekretarzy redakcji pełnili dr Iwona Barwicka-Tylek i dr Jacek Malczewski, a grono autorów obejmowało najznamienitszych krakowskich historyków idei politycznych, zarówno starszego, jak i młodszego pokolenia, w większości związanych zawodowo z Uniwersytem Jagiellońskim. Prace finansowane były z grantów badawczych - początkowo przyznawanych przez Komitet Badań Naukowych, a następnie przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, obecnie zaś przez Narodowe Centrum Nauki.
 
Całość ukazała się nakładem Wydawnictwa Sejmowego i obejmuje sześć tomów: tom I (A-C) z 1997 r., tom II (D-H) z 1999 r., tom III (I-Ł) z 2007 r., tom IV (M-Q) z 2009 r., tom V (R-Ś) z 2012 r. oraz ww. tom VI (T-Ż).
Data opublikowania: 20.02.2016
Osoba publikująca: Marcin Kaliński

Marianna wciąż katolicka?

Agnieszka Czarnecka

Okładka książki Marianna

 

 

W styczniu 2015 r. nakładem Ośrodka Myśli Politycznej ukazała się książka dr Agnieszki Czarneckiej

"Marianna wciąż katolicka? ​O rewolucyjności przemian francuskiego społeczeństwa i Kościoła katolickiego przełomu lat 60. i 70 XX w."

 

Zagadnienie związku między francuskim katolicyzmem a przemianami społecznopolitycznymi lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w. nie zostało do tej pory poddane analizie w polskiej literaturze. W opracowaniach naukowych poświęconych współczesnej Francji problematyka religii katolickiej jest właściwie nieobecna. Niniejsza monografia ma ambicję zapełnienia tej pustki. Jaki był stosunek francuskich katolików do protestów Maja ‘68 r., co sądzili o postanowieniach Soboru Watykańskiego II, jacy myśliciele wpływali w największym stopniu na ich ideową tożsamość, jak organizowali się w życiu religijnym, społecznym i politycznym – przedstawiane w książce odpowiedzi na te i wiele innych pytań pozwalają nie tylko poznać miejsce katolicyzmu w V Republice, ale i zrozumieć istotę francuskiej polityczności, wzbudzającej wiele kontrowersji, a wciąż w Polsce słabo znanej.

"Myślenie o polityce i prawie. Przedmiot - metoda - praktyka"

red. I. Barwicka-Tylek, A. Czarnecka, M. Jaskólski, J. Malczewski, Wolters-Kluwer, Warszawa 2015.

Ze wstępu:
 
"Oddajemy w ręce Czytelnika tom zawierający efekty namysłu szerokiego i reprezentatywnego grona polskich historyków myśli politycznej i prawnej nad obecną kondycją oraz perspektywami dalszego rozwoju i nauczania tej dyscypliny naukowej – autorefleksji po części krytycznej (a nawet samokrytycznej), niekiedy cierpkiej, ale niepozbawionej swoistej nuty optymizmu i propozycji twórczych rozwiązań, zarówno w zakresie prowadzenia badań, jak i dydaktyki przedmiotu."
 
Monografia składa się z trzech zasadniczych części, wyodrębnienie których podyktowała nam tematyka prac zaproszonych do udziału w niej autorów. Teksty dotyczyły bowiem trzech węzłowych zagadnień: przedmiotu, metodologii i dydaktyki naszej dyscypliny. Krótko mówiąc, chodzi o namysł nad tym: co, jak i dlaczego powinniśmy badać, oraz – a jest to kwestia równie istotna – czego, jak i po co uczyć studentów. Swoje refleksje, uwagi, pomysły i postulaty przedstawiają na stronach tej książki badacze i dydaktycy starszego, średniego i młodszego pokolenia, co pozwoliło uzyskać cenny efekt perspektywy międzygeneracyjnej, a także dostrzec elementy kontynuacji i wciąż zachodzące w obrębie naszej dziedziny przeobrażenia i innowacje. [...]
 
Znamienne, że dwadzieścia kilka wieków po niesławnym procesie lud ateński versus Sokrates zmuszani jesteśmy stawiać czoło podobnym zarzutom pod adresem własnej działalności. Podobnie jak Sokrates nie mamy wielkich szans na korzystny wyrok. Jak on niegdyś demoralizował młodzież, tak i my marnujemy jej kosztowny czas, przeciążając studentów wiedzą „zawodowo niepotrzebną". Jak on niegdyś oburzał bogów ateńskich, tak teraz my drażnimy bóstwa ekonomii, które nakazują legitymować się tylko taką wiedzą, która „zwiększa szanse na rynku pracy". Mając tak potężnych adwersarzy, podejmiemy mimo to skromną (bo gdzie nam do Platona) próbę obrony Sokratesa, a tym samym własnego statusu w ramach akademii. Nie jest to przedsięwzięcie łatwe. Podobnie jak Sokrates „wiemy, że nic nie wiemy", a taka publiczna deklaracja ignorancji stoi wszak w rażącej sprzeczności ze stawianym nam zadaniem pozyskiwania, publikowania i sprzedawania użytecznej zawodowo wiedzy. Chcemy jednak przywołać na tę okoliczność Sokratejskie rozróżnienie na wiedzę i mądrość. Ta pierwsza to pewien pakiet informacji dotyczących jakiegoś fragmentu rzeczywistości. Rzecz niezbędna, ale niewystarczająca w procesie edukacji, zwłaszcza tej, która uchodzić pragnie za „wyższą". Równie ważnym elementem kształcenia powinno być rozwijanie mądrości, bo mądrość uczy określonego stosunku do własnej wiedzy. Zabrania rutyny, nakazuje ciągle kwestionować własną (skończoną wszak) uczoność, zwalcza intelektualne lenistwo. Nie, nie przemawia teraz przez nas naiwny idealizm. Mądrość ma taką samą rynkową wartość, jak wiedza. W końcu czym innym, jak nie rynkowym zapotrzebowaniem na mądrość, są (trafne) głosy pracodawców domagających się kształcenia innowacyjności, krytycznego myślenia i kompetencji społecznych? Człowiek ma wiedzę o tym lub tamtym, ale innowacyjnym czy myślącym jest (albo też nie jest). Sokrates przekonywał, że dopiero realizacja obydwu celów daje nadzieję sukcesu. Bardzo konkretnego sukcesu, który dziś można zamienić na prestiż i gotówkę.
 
Najważniejszym elementem sokratejskiego pojęcia mądrości jest umiejętność rozumowania, prowadzenia dyskusji, wskazywania niespójności w wypowiedziach innych (nawet jeśli to, o czym mówią, wykracza poza posiadaną wiedzę). Mądrość ujawnia się więc w relacjach z innymi, wymaga współpracy, dialogu i komunikacji. Rozwija się stopniowo i nie poddaje się weryfikacji testowej. Jest dokładnie tym, co stopniowo wycieka z systemu edukacji uniwersyteckiej. A właśnie my, historycy myśli politycznej i prawnej, możemy temu skutecznie przeciwdziałać, ponieważ dyscypliny takie jak nasza znakomicie nadają się do kształcenia umiejętności i kompetencji. Stawiany nam zarzut – że wiedza, którą posiadamy i przekazujemy, jest anachroniczna i nieprzydatna w zawodzie prawnika – oddalić możemy stosunkowo łatwo. Otóż – wbrew nazwie – historia myśli nie jest historią sensu stricto. Ceni chronologię, ale nie przywiązuje się do dat, w razie potrzeby pozwalając płynnie łączyć Arystotelesa ze św. Tomaszem czy Monteskiuszem. Jest bowiem nauką myśli, a dzięki perspektywie historycznej – nauką myślenia. Efektem naszej pracy dydaktycznej nie ma być – jak naiwnie sądzą nasi oskarżyciele – zapamiętanie, kiedy, co i w jakim dziele twierdził Platon, a co Arystoteles. Chodzi nam o postawienie węzłowych problemów społeczno-politycznych i przedstawienie dróg, które oferują lepsze lub gorsze sposoby ich rozwiązywania. Drogi te zostały wytyczone przez konkretnych myślicieli, stąd powołujemy się na nich, ale poszczególne nazwiska pełnią tutaj rolę symboli przywołujących określone „mapy" rozumowania, pozwalające szybko odnaleźć własną pozycję i ocenić pozycję innych. Same problemy nie zmieniły natomiast wraz z upływem czasu swej istoty, a jedynie – przez uszczegółowienie – zostały skomplikowane. Pokazanie ich w dawnej, uproszczonej postaci jest doskonałym przygotowaniem do dalszej edukacji.
 
Jak trafnie zauważył w recenzji niniejszego tomu profesor Krzysztof Pałecki, 
"prawnik (...) bez umiejętności rozumienia świata społecznego, w którym i dla którego przyjdzie mu funkcjonować, bez intelektualnego ukształtowania osobowości i bez podstaw (...) wiedzy ogólnej, stanie się szybko łatwym elementem manipulacji na rzecz partykularnych i okazjonalnych interesów, niekoniecznie dobrze służących porządkowi społecznemu, a już na pewno ograniczających możliwość gwarantowania podstawowych zasad tego porządku."
Nie sposób nie zgodzić się z tymi słowami. Powiemy nawet więcej: prawo jest fundamentem państwa, a prawnicy w każdej epoce są obarczani odpowiedzialnością za kształt i funkcjonowanie porządku politycznego. Wiąże się ich z państwem i władzą, chcą tego czy nie. Dzisiaj przydałoby się, żeby przynajmniej część naszych wychowanków przyjęła na siebie taką odpowiedzialność świadomie. XIX-wieczny liberalny pogląd, że jednostka ma się zająć tylko sferą prywatną, w warunkach demokracji z wielu względów się nie sprawdza – jak przekonywał Arystoteles, każdy z nas jest „zwierzęciem politycznym", a jego działania mają wpływ na życie całego społeczeństwa. Prawników konsekwencje tej prawdy powinny dotyczyć nawet bardziej."
 

Spis Treści:

 

O przedmiocie:

  • Iwona Barwicka-Tylek - Między nauką a poezją;
  • Andrzej Bryl Między historią a teorią - kilka uwag na temat statusu doktryn politycznych i prawnych jako specjalizacji naukowej;
  • Adam Czarnota - Czym była, czym jest a czym może być historia idei? O problemach z tożsamością dyscypliny, interdyscyplinarności i kilku kwestiach teoretyczno-metodologicznych;
  • Stanisław Filipowicz - Badania w dziedzinie myśli politycznej. Pomiędzy poznawczym absolutyzmem i etnografią;
  • Piotr Kimla - Historia doktryn polityczno-prawnych a poczucie przeżywania rzeczywistości;
  • Arkady Rzegocki - O roli polskiej myśli politycznej we współczesnej Europie;
  • Mirosław Sadowski - Pomiędzy Kiplingiem i Saidem. Myśl polityczno-prawa w dobie globalizacji;
  • Jakub Skomiał - Kronikarstwo średniowieczne jako przedmiot zainteresowań badacza myśli polityczno-prawnej;
  • Adam Sylwestrzak - Problem funkcji i klasyfikacji doktryn politycznych;

O metodzie:

  • Krystyna Chojnicka Filozofia historii w dydaktyce myśli politycznej, czyli nolens volens;
  • Agnieszka Czarnecka Historia idei politycznych i prawnych a literatura piękna – wizje Rewolucji Francuskiej oczami Charlesa Dickensa i Victora Hugo;
  • Paweł Fiktus Solidaryzm w akademickim wykładzie historii
    doktryn polityczno-prawnych;
  • Włodzimierz Gogłoza Analityczny anarchizm – cele, przedmiot i metody badań empirycznych nad stanami natury;
  • Olgierd Andrzej Górecki - Metodologia głównych orientacji badawczych teorii polityki w analizie doktryn polityczno-prawnych;
  • Karol Kuźmicz - Utopia jako metoda filozofowania o społeczeństwie,
    państwie, prawie. Krótka analiza badawcza;
  • Marek Maciejewski, Tomasz Scheffler O doktrynologii: rozważania dotyczące przedmiotu oraz metody doktryn politycznych i prawnych;
  • Maciej Marszał - Nauki pomocnicze jako przedmiot dyskusji w nauczaniu prawa w II Rzeczypospolitej;
  • Michał Śliwa - O potrzebie syntezy współczesnej polskiej myśli politycznej;
  • Roman Andrzej Tokarczyk - Teoria i metodologia myśli polityczno-prawnej czasu postmodernizmu;
  • Maria Zmierczak - Smith – Marks – Hayek – Keynes. Myśl ekonomiczna a myśl polityczno-prawna w dydaktyce doktryn polityczno-prawnych;
O praktyce
  • Marta Baranowska - Dlaczego doktryny polityczno-prawne są potrzebne prawnikom? Debata oksfordzka jako forma ćwiczeń;
  • Tomasz Borycki - O znaczeniu dzieła literackiego dla doktryn politycznych. Dydaktyczne wykorzystanie Poematu o Wielkim Inkwizytorze Iwana Karamazowa;
  • Anna Citkowska-Kimla - Rola historii idei w kształceniu akademickim;
  • Filip Cyuńczyk - O nauczaniu historii doktryn polityczno-prawnych na studiach prawniczych – kilka refleksji niedawnego studenta;
  • Rafał Kania - Dydaktyka myśli polityczno-prawnej w świetle współczesnych uwarunkowań;
  • Andrzej Madeja - Ile historii w doktrynach, czyli o poszukiwaniu optimum między przeszłością a współczesnością;
  • Marta Maj, Michał Urbańczyk - Doktryny polityczno-prawne jako przestrzeń do zdobycia i doskonalenia kompetencji miękkich;
  • Jacek Malczewski - Między prezentyzmem a kontekstualizmem: refleksje wykładowcy historii myśli politycznej;
  • Mateusz Nieć - Historia doktryn politycznych i prawnych – uwagi politologa o dydaktyce i przedmiocie w kontekście ustrojowym i cywilizacyjnym;
  • Marcin Niemczyk - Debata oksfordzka jako skuteczna metoda osiągania efektów kształcenia z zakresu historii doktryn polityczno-prawnych;
  • Michał Rupniewski - Doktryny polityczno-prawne jako narzędzie interpretacyjne na przykładzie pojęcia sprawiedliwości w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego;
* * *
  • Michał Jaskólski Po co nam teoria, po co nam metodologia?